- vicinia
- vicinĭa, ae, f. (poét. et post-Aug.; vicinia = vicinitas)
[st2]1 [-] voisinage, proximité.
[st2]2 [-] les gens du voisinage, les gens du quartier, le voisinage, le quartier, les voisins.
[st2]3 [-] Petr. approche (de la mort), imminence.
[st2]4 [-] au fig. Plin. Quint. rapport, analogie, ressemblance, affinité, parenté.
- viciniae, Plaut. Ter. (locatif) : dans le voisinage.
- proximae viciniae habitat, Plaut. Bacch. 2, 3, 27 : il habite tout près.
* * *vicinĭa, ae, f. (poét. et post-Aug.; vicinia = vicinitas) [st2]1 [-] voisinage, proximité. [st2]2 [-] les gens du voisinage, les gens du quartier, le voisinage, le quartier, les voisins. [st2]3 [-] Petr. approche (de la mort), imminence. [st2]4 [-] au fig. Plin. Quint. rapport, analogie, ressemblance, affinité, parenté. - viciniae, Plaut. Ter. (locatif) : dans le voisinage. - proximae viciniae habitat, Plaut. Bacch. 2, 3, 27 : il habite tout près.* * *Vicinia, viciniae. Cic. Voisinage, ou les voisins.\Pene manu quod amo, tanta est vicinia, tango. Ouid. Tant nous sommes prochains voisins.\In vicinia vrbis. Columel. Aupres de la ville.\Si est vicinia maris, ad litus deducta mersatur. Columel. Si la mer est pres, ou prochaine.\Est tamen diuersarum rerum quaedam vicinia. Quintil. Quelque semblance et approche.
Dictionarium latinogallicum. 1552.